فصل بیست ‌و ششم: رهبری

16/12/1990

سموئیل دوم ۲۳: ۳-۴

“خدای اسرائیل گفت، صخره اسرائیل به من سخن گفت: ‹کسی که بر مردم فرمان می‌راند باید عادل باشد و با ترس از خدا حکم کند. و او مانند نور صبح هنگامی که خورشید طلوع می‌کند خواهد بود، صبحی بدون ابر، مانند علف تازه‌ای که از زمین می‌روید، با درخشش روشن پس از باران.'“

داوران ۲: ١۸-١۹

“و هنگامی که خداوند برای آنها داورانی برانگیخت، خداوند با داور بود و آنها را از دست دشمنانشان در تمام ایام داور رهایی می‌بخشید؛ زیرا خداوند از ناله آنها به‌سبب ظلم و زحمتی که بر آنها افتاده بود، رحم کرد. و واقع شد که چون داور مرد، برخواستند و فاسق‌تر و بدتر از پدران خود رفتار کردند، دنبال خدایان دیگر رفتند تا ایشان را خدمت کنند و به آنها سجده کنند. آنها از کارهای خود و راه لجوجانه‌شان دست نکشیدند.”

خروج ۳۰: ۳١-۳۳

“به اسرائیلی‌ها بگو: ‹این روغن مسح مقدس من است برای نسل‌های آینده. آن را روی بدن مردان نریزید و هیچ روغنی را با همان فرمول تهیه نکنید. این مقدس است و شما باید آن را مقدس بشمارید. هر کسی که مثل آن را تقلب کند یا هر کسی که از آن را روی غریبه‌ای بمالد، از قوم خود جدا خواهد شد.'“

حزقیال ۴۴: ۷-۹

“علاوه بر همه کارهای نفرت‌انگیز دیگرتان، شما غریبه‌هایی را که از نظر دل و جسم ختنه نشده‌اند، به مقدس‌ترین مکان من آوردید و معبد مرا بی‌حرمت کردید، در حالی که غذا، چربی و خون را به من تقدیم می‌کردید، و شما پیمان مرا شکستید. به جای انجام وظیفه خود در قبال اشیاء مقدس من، شما دیگران را بر معبد من مسلط کردید. خداوند یگانه می‌گوید: هیچ غریبه‌ای که از نظر دل و جسم ختنه نشده است، حتی غریبه‌هایی که میان اسرائیلیان زندگی می‌کنند، نباید وارد مقدس‌ترین مکان من شوند.”

اول سموئیل ١۰: ۶-۷

“روح خداوند بر تو قدرت خواهد داد و تو با آنها نبوّت خواهی کرد؛ و تو به شخصی دیگر تبدیل خواهی شد. هنگامی که این علائم محقق شدند، هر کاری که دستت به آن می‌رسد انجام بده، زیرا خدا با توست.”

پادشاهان اول ١۳: ۳۳-۳۴

“حتی پس از این، یربعام راههای شرورانه‌ی خود را تغییر نداد، بلکه دوباره کشیشان را برای مکانهای بلند از هر نوع مردم منصوب کرد. هر کس که می‌خواست کشیش شود، او را برای مکانهای بلند مقدس کرد. این گناه خانهٔ یربعام بود که منجر به سقوط و نابودی آن از روی زمین شد.”

تواریخ اول ١۵: ١۲-١۳

او به آنها گفت: “شما رؤسای خانواده‌های لاوی هستید. شما و سایر لاویان باید خود را تقدیس کنید و صندوق عهد خداوند، خدای اسرائیل را به جایی که من آماده کرده‌ام ببرید. به این دلیل که شما لاویان، بار اول آن را نیاوردید، خداوند خدای ما علیه ما به خشم آمد. ما از او در مورد نحوه انجام آن به شیوه تعیین‌شده سؤال نکردیم.”

اعداد ۱۱: ۱۷

“من پایین خواهم آمد و با شما آنجا سخن خواهم گفت، و از روحی که بر تو است خواهم گرفت و بر آنها خواهم گذاشت. آنها به تو کمک خواهند کرد تا بار مردم را حمل کنی، به طوری که تو تنها نباشی.”

مزامیر ۷۸: ۷۲

“داوود آنها را با دلسوزی چوپانی نمود و با دستهای ماهر ایشان را هدایت کرد.”

پیدایش ۴۱: ۳۸

سپس فرعون به خادمانش گفت: “آیا می‌توانیم چنین کسی را بیابیم، مردی که روح خدا در او باشد؟”

رومیان ۱۰: ۱۵

و چگونه موعظه خواهند کرد مگر اینکه فرستاده شوند؟ همان‌طور که نوشته شده است: “چه زیباست پاهای کسانی که مژده صلح را اعلام می‌کنند، کسانی که مژده چیزهای نیکو می‌آورند.”

غلاطیان ١: ١۵-١۶

“اما خدا که مرا از رحم مادرم جدا کرد و به فیض خود خواند، مسرت بخشید تا پسر خود را در من آشکار سازد تا او را میان امت‌ها اعلام کنم.”

تسالونیکیان اول ۲: ۴

“بلکه چنانکه خدا ما را شایسته دانسته تا انجیل را به ما بسپارد، همین‌طور سخن می‌گوییم، نه برای خشنود ساختن مردم بلکه خدایی که دلهای ما را آزمایش می‌کند.”

عبرانیان ۵: ۴‐۵

“و هیچ‌کس خود را به این مقام برنمی‌گزیند، بلکه باید از جانب خدا خوانده شود، همان‌طور که هارون خوانده شد. همچنین مسیح نیز خود را بزرگ نشمرد تا کاهن اعظم شود.”

لوقا ۹: ۶۲

اما عیسی به او گفت: “هرکس که دستش را بر گاوآهن نهد و به عقب بنگرد، شایسته پادشاهی خدا نیست.”

لوقا ۶: ۳۹-۴۰

او همچنین این مثل را به آنها گفت: “آیا نابینا می‌تواند نابینا را هدایت کند؟ آیا هر دو در گودال نمی‌افتند؟ شاگرد از استادش بالاتر نیست، اما هر کس که کاملاً آموزش ببیند مثل استادش خواهد شد.”

اعمال ۶: ۲-۷

“پس دوازده نفر شاگردان را نزد خود خوانده، گفتند: “نیکو نیست که ما کلام خدا را واگذار کرده، به مهیا کردن میزها بپردازیم. پس ای برادران، هفت نفر از میان شما را که شهادت نیکو داشته باشند و از روح‌القدس و حکمت مملو باشند، انتخاب کنید تا ما آنان را برای این خدمت بگماریم، اما ما خود را به دعا و خدمت کلام خواهیم پرداخت.” این سخن در نظر همه مردم پسندیده آمد.”

“پس استفان را که مردی ایماندار و پر از روح القدس بود و فیلیپوس و پروکوروس و نیکانور و تیمون و پرمناس و نیکولاس که اهل انطاکیه و یکی از درآمدگان بودند، برگزیدند ایشان را در میان رسولان گذاردند و دستهای خود را بر آنها گذاشتند و دعا کرده، ایشان را معتبر نمودند. پس کلام خدا رواج می‌یافت و شمار شاگردان بسیار در اورشلیم فزونی می‌گرفت و جمع کثیری از کاهنان نیز مطیع ایمان می‌شدند.”

هدف از توجه دادن به این آیات خاص کتاب مقدس، کلماتی از آسمان، صرفاً روشن کردن بیش از حد این بیانیه است: کسی نباید در پادشاهی خدا “مسئول” چیزی قرار بگیرد مگر اینکه “پر از روح‌القدس و حکمت” باشد. طبق کتاب مقدس، مردانی که آشکارا همان چیزی را دارند که استفان داشت، حداقل شرط لازم برای «برخورداری» از هر موضوعی هستند. و استیفان، به وضوح، “مردی پر از فیض و قدرت خدا” بود. در شهادت خود علیه قدرت‌های مذهبی روزگار خود، استیفان به گونه‌ای سخن گفت که “نتوانستند در برابر حکمت و روحی که او سخن می‌گفت، ایستادگی کنند.” یک مرد “پر از روح‌القدس” عادی. یک “مرد جنگجو” در برابر تاریکی اطرافش.

مردانی که خدا آنها را مثل خنوخ ۷۴ به جلال کامل خود می‌برد، مردانی با دل خنوخ هستند:

“خنوخ که هفتمین نسل از آدم بود، درباره این مردان پیشگویی کرده است: ‹بنگرید! خداوند با هزاران بر هزاران قدوس خود می‌آید تا همه را داوری کند و همه بی‌دینان را محکوم کند به خاطر همه اعمال بی‌دینانه‌ای که به روشی بی‌دینانه انجام داده‌اند و به خاطر همه سخنان سختی که گناهکاران بی‌دین علیه او گفته‌اند.'“

اگر قرار است برای خدا مفید باشیم، باید چون عیسی، آن شور و “غیرت ازپا درارنده برای خانه پدر” و آن توانایی “دیدن!” وجود داشته باشد! آیا شما چنین هستید؟ آیا می‌توانستید، بدون اینکه بدانید این آیه در کتاب مقدس است، آنچه را که خنوخ گفته است بگویید؟ اگر چیزی که او داشت را داشته باشید، می‌توانستید (و احتمالاً می‌گفتید)!

مردانی که واقعاً مست روح القدس هستند، بر اساس کتاب اعمال رسولان به راحتی قابل تشخیص هستند. آنها قدرت و تازگی روح القدس و شخصیت عیسی مسیح را از خود منتشر می‌کنند. “رودخانه‌هایی از آب زنده از وجود درونی آنها جوش می‌زند” همان‌طور که عیسی گفت. رودخانه حیاتی که از آنها جاری می‌شود به اطرافیانشان شفا خواهد بخشید.

“و اینچنین خواهد بود که هر موجود زنده‌ای که حرکت کند، هرجا که رودخانه‌ها جریان داشته باشند، زنده خواهد ماند. تعداد بسیار زیادی ماهی خواهد بود، زیرا این آبها به آنجا می‌روند؛ زیرا آنها شفا خواهند یافت، و هر آنچه در کنار رودخانه است زنده خواهد ماند. ماهیانشان ... بی‌اندازه زیاد خواهند بود. در امتداد رودخانه، در این سو و آن سو، همه نوع درختانی که برای غذا استفاده می‌شوند رشد خواهند کرد. برگ‌های آنها پژمرده نخواهد شد و میوه‌هایشان ناکام نخواهد ماند. آنها هر ماه میوه خواهند داد، زیرا آب آنها از مکان مقدس سرچشمه می‌گیرد. میوه‌شان برای غذا خواهد بود و برگ‌هایشان برای درمان.”

آیا کسی را می‌شناسید که این‌گونه باشد؟ آیا مردان و زنانی می‌شناسید که شیطان را بلرزانند؟ و منظورم تمام روزهای هفته، هر روز، هرجا که بروند، نه فقط در جلسات! جلسات را فراموش کنید! “مراسم‌ها” را فراموش کنید! آیا با مردان و زنانی که عیسی را به گونه‌ای می‌شناسند که وقتی وارد اتاقی می‌شوند، با آنها “نوری تاریکی‌شکن” وارد می‌شود، رابطه دارید؟ تنها چنین مردانی سزاوارند که بر هر امری در پادشاهی خدا مسلط باشند. دانش کتاب مقدس بدون این‌ها بی‌معناست. شیطان کسانی را که واقعاً در “قدرت زندگی جاودان” قدم نمی‌زنند، همان‌طور که نویسنده عبرانیان گفت “پر از روح‌القدس و حکمت” نیستند اما به خاطر داشتن نوعی “آموزش” خود را رهبر می‌پندارند، مسخره می‌کند.

و روح پلید در پاسخ گفت: “من عیسی را می‌شناسم و پولس را می‌شناسم؛ اما تو کیستی؟” ۷۵

نیت خوب، صداقت، مدرک در کتاب مقدس (یا روان‌شناسی “معنوی” - پزشک امروزی)، ویژگی‌های رهبری دنیوی، پول، فصاحت، زرنگی، مهارت‌های بازاریابی... هیچ‌کدام از این‌ها بیشتر از یک شوخی برای شیطان نخواهد بود. تنها اقتدار در پادشاهی خدا در مسح است - تأیید فعلی او. تنها مردی که به وضوح “پر از روح القدس و حکمت” است می‌تواند “بر” هر امری در پادشاهی خدا “مسلط” باشد. مگر اینکه، البته، ما پادشاهی خودمان را تأسیس کنیم و آن را به نام عیسی صدا بزنیم. آنوقت، فکر کنم، می‌توانیم هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم.

“روح خداوند بر من است، زیرا خداوند مرا مسح کرده است تا بشارت خوب را به فقرا اعلام کنم؛ او مرا فرستاده است تا شکسته‌دلان را شفا دهم، به اسیران اعلام آزادی کنم و به زندانیان گشایش زندان را؛ تا سال پسندیده خداوند و روز انتقام خدای ما را اعلام کنم؛ تا همه عزاداران را تسلی دهم، آنان را که در صهیون ماتم می‌کشند دلداری دهم، به آنها زیبایی به جای خاکستر، روغن شادمانی به جای سوگواری، و لباس ستایش به جای روح پریشانی عطا کنم تا آنها درختان پارسایی خوانده شوند، نهال‌های کاشته خداوند، تا او مورد تمجید قرار گیرد. و آنها باید خرابه‌های کهن را بازسازی کنند، ویرانه‌های گذشته را برپا سازند و شهرهای ویران شده، ویرانی‌های نسل‌های بسیار را مرمت نمایند.... اما شما کاهنان خداوند خوانده خواهید شد، مردم شما را بندگان خدای ما خواهند نامید. به جای شرمساری شما افتخار مضاعف خواهید داشت، و به جای سراسیمگی آنها از بهره خود شادمان خواهند بود. بنابراین در سرزمین خود دو برابر خواهند داشت. شادی ابدی از آن ایشان خواهد بود.”

مردی “پر از روح‌القدس و حکمت” مردی شگفت‌انگیز است. و در روزگار ما بسیار نادر. با این‌حال، تنها چنین مردی اجازه دارد که بر هر امری، حتی به ظاهر ناچیزی چون “خدمت به میز” در وعده غذایی بیوه‌زنان (و این مفهوم در اعمال رسولان ۶ است که در آن این الزامات توسط رسولان مطرح شد) “فرادست” باشد.

امروزه، “منبرها” اغلب پر از مردانی است که کمترین نشانه‌ای از “پر از روح القدس” بودن را ندارند. (همان‌طور که شاید دریافته‌اید، قرار دادن مردی جلوی جمعیت مسیحیان و ایراد سخنرانی یکشنبه صبح به آنها ایده خدا نیست. در کتاب مقدس نیست). “جلسات کسب و کار مردان” و هیئت‌مدیره‌ی ریش‌سفیدان و شماسان بسیاری از “کلیساهای” امروزی معمولاً هیچ‌یک از نشانه‌های چیزی بیش از باشگاه اجتماعی با اصطلاحات مذهبی و روش‌های دنیایی را ندارند. حتی “مردان نیک و صادق” برای وظیفه “نابود کردن اعمال شیطان” کافی نیستند. مذهب امروزی که مردان را برای رهبری سرودخوانی یا به عنوان رهبران پرستش تعیین می‌کند، زنان را برای رهبری “کلاس‌های کتاب مقدس”، مردان را برای مسئولیت “ساختمان و زمین” (و هر مورد دیگری از “ بر سر این موضوع” که بتوانید فکر کنید) حداقل باید توجه داشته باشد که هر مسئولیتی در پادشاهی خدا نیاز به اقتدار واقعی در حوزه معنوی برای موفقیت دارد. چرا؟

افسسیان ۶: ۱۲

“زیرا مبارزه ما نه با خون و جسم است، بلکه با فرمانروایان، با قدرت‌ها، با فرمانروایان این جهان تاریکی، با نیروهای پلید ماورایی در جایگاه‌های آسمانی است.”

در دوران داوود، کسانی که بر “امر موسیقی” مسلط بودند باید از “مقام نبوت” باشند - یک “پیغمبر” (۱تواریخ ۲۵: ۱-۲-۳-۵ تا ۷ و غیره). همچنین امروز، مردی که مسئولیت دارد باید دارای قلبی نبوتی باشد؛ قلبی آموزپذیر، مصلوب شده، وقف‌شده و سوزان برای عیسی مسیح. او باید “آسمانی باز” داشته باشد و در پاکدامنی زندگی کند، نه فقط استعداد. (“بدون پاکدامنی هیچ‌کس نمی‌تواند خداوند را ببیند”). مگر آنکه کسی از آب و روح متولد شود، عیسی اعلام کرد که او نمی‌تواند پادشاهی را ببیند. این برای همه ما صدق می‌کند. او ادامه داد که هر کس از روح متولد شود چگونه زندگی خواهد کرد. گفت که باد هرجا بخواهد می‌وزد. شما صدای آن را می‌شنوید، اما نمی‌توانید بگویید از کجا می‌آید یا به کجا می‌رود. شما نیروی آن را می‌بینید؛ قدرت پشت آن را می‌بینید. و همین‌طور است با هر کسی که از روح متولد شده باشد. (یوحنا ۳: ۵-۸) چنین فردی است که می‌تواند تخت خدا را ببیند و “فقط همان چیزی را خواهد گفت که از پدر می‌شنود.” او کسی است که در مقدس‌ترین مکان نشسته و منّای پنهان می‌خورد. (متی ۴:۴ ؛ یوحنا ۴: ۳۲؛ عبرانیان ۹: ۲-۵) چنین شخصی تنها کسی است که اجازه دارد مسئول هر چیزی در پادشاهی خدا باشد، برخلاف بیشتر مذاهب امروزی.۷۶

من دیده‌ام که تعداد زیادی از مردم، به دلیل ترس و غرور، در مقابل این حقایق مقاومت می‌کنند. برخی که حقوقشان در خطر می‌افتد اگر کسی بر اساس این حقایق عمل کند، بشدت عصبانی خواهند شد. با این‌حال، برای صلاحیت خدمت ، باید پر از روح القدس و پر از حکمت باشید. (اعمال ۶: ۳) برای مسئول بودن هر امری در پادشاهی خدا، بهتر است لبریز از قلب و میوه و کلمات مسیح باشید، و زندگی‌ای فعلی در برابر پدر در مقدس‌ترین مکان داشته باشید. نمی‌توانید آنچه را که در مقابلتان نمی‌بینید زندگی کنید و رهبری نمایید.

تو می‌دانی آدم. آدمی، در حالت “اندیشه بیهوده” خود (همان‌طور که پولس یک بار گفت)، فکر می‌کند که بهترین راه برای عملکرد در “کلیسا” درگیر کردن تعداد زیادی از مردم در “کار کلیسا” است. بعد از آن آنها انگیزه پیدا می‌کنند. این اشتباه است. کاملاً اشتباه. این موجب سقوط هر کلیسایی خواهد شد که “سعی کند مردم را درگیر کند” و این واقعیت را نادیده بگیرد که آنها لبریز از روح‌القدس و حکمت نیستند. “درگیر کردن افراد” در موقعیت‌هایی که قابل رویت و مسئولیت‌بر هستند، در حالی که آنها زندگی وقف‌شده کامل به مسیح ندارند و میوه جاودان چنین زندگی‌ای را در میان مقدسین و دنیا به طور روزانه نشان نمی‌دهند، مشکل جدی است. من شخصاً نمی‌خواهم در برابر خدا پاسخگو باشم که “برنامه آموزش منافقان” را شروع کرده‌ام. انجام ندهید! هرچقدر هم اغواکننده باشد. پافشاری کنید، وگرنه شما (و خود آنها نیز) بعداً پیامدهایش را متحمل خواهید شد. تضمین شده است.

مردی که توانایی نوشتن مزامیری به عمق مزامیر آساف (مزامیر ۷۳-۸۳) را داشت، نوعی قلب داشت که داوود به او اعتماد کرد تا “نظارت” بر یک منطقه را برعهده بگیرد. چقدر بیشتر یک “رهبر” در کلیسای عهد جدید باید قلب و عمق لازم برای سخن گفتن و نوشتن مزامیری مانند آساف را داشته باشد! هیمان پیغمبر پادشاه بود. یدوتون پیغمبر پادشاه بود. آساف پیغمبر پادشاه بود.۷۷ الگویی مشاهده می‌کنید؟ آن سه نفر مردانی بودند که مسئولیت “امور پیش آمده” به آنها سپرده شده بود.

همین مسئله البته در مورد “خدمت‌رسانی بر سر میزها” - حتی امور “جزئی” در کلیسا - نیز صدق می‌کند. برای خدمت سر میز، بر اساس اعمال ۶: ۳، باید “پیامبر پادشاه” باشید، کسی که واقعاً خدا را می‌شناسد و می‌تواند “نامرئی‌ها را ببیند”۷۸. به نظر نمی‌رسد که رییس بودن کاری است که هرکسی می‌تواند انجام دهد؟ شاید کسی با تجربه رستوران‌داری را پیدا کنید که با “درگیر شدن” می‌تواند اعتماد به نفسش را افزایش دهد؟ مسئله مهمی نیست؟ به راستی، به نظر واقعاً نمی‌رسد که برای ذهن طبیعی مسئله مهمی باشد. اما، بر اساس روح القدس، برای صلاحیت در چنین کار “جزئی” باید لبریز از قلب خدا باشید. و تا آنجا که همه بدانند؛ آنها می‌توانند ببینند؛ واضح و قابل مشاهده است. اگر به شما گفته شود “هفت نفر پر از روح القدس و پر از حکمت از میان خودتان انتخاب کنید”، باید کیفیتی تشخیص‌پذیر و آشکار باشد که مردم می‌توانند ببینند.

در حال حاضر هم مانند آن زمان، اگر این مردان و زنانی که شما در نظر دارید برای مسئولیتی، روزانه به شکلی قابل مشاهده تاریکی را درهم نمی‌شکنند، نباید آنها را برای مسلط بودن بر هیچ امری انتخاب کنید. آنها نباید خود را “معلم” یا حتی رییس بپندارند و یا برای این امر مورد تقاضا واقع شوند. مسئله دانش کتاب مقدس نیست. مسئله کاریزما نیست. مسئله استعدادها یا مهارت‌ها یا نیاز به درگیر شدن نیست. قطعاً مسئله حساب بانکی‌شان نیست.

فقط برای توضیح، دوباره صحنه‌ای را در اعمال رسولان فصل شش تصور کنید که هفت مرد برای “خدمت رسانی بر سر میز” انتخاب شدند. تصور کنید هزاران نفر با هفت نفری که خواسته شده بود، به سراغ رهبرانشان برگشتند. آنها هفت نفر انتخاب شده را به یوحنا، توماس، پطرس و دیگران معرفی کردند و گفتند:

“اینها دقیقاً لبریز از قدرت روح‌القدس نیستند، اما مردانی صادق و مخلص هستند؛ آنها هر کاری برای شما انجام می‌دهند. و خیلی خوب کتاب مقدس را می‌دانند.”

پاسخ مردان خدا نمی‌توانست جز این باشد:

“هرگز! من هم این برادران را دوست دارم، اما خدا گفت 'لبریز از قدرت از بالا - پر از روح‌القدس و حکمت!' هیچ‌کدام از ما آزاد نیستیم کلام خداوند، پادشاه ما را حتی با نیت خوب تضعیف کنیم!”

یک دلیل روشن اینکه چرا مردان رهبر باید در حضور و کمال خدا قدم بزنند این است: مردی نمی‌تواند کسی را به جایی ببرد که خودش هرگز نرفته است. اگر می‌خواهید کسی را به اتاق تخت پادشاهی خدا ببرید، اول خودتان باید آنجا باشید (مزامیر ۴۳: ۳-۴؛ یوحنا ۱: ۴). درخواست از کسی که در هیچ زمینه‌ای از خدمت معنوی در اتاق تخت پادشاهی خدا زندگی نمی‌کند که شما را به آنجا ببرد، حماقت است. سطح استعداد یا صداقت یا تحصیلات (یا حتی “موفقیت تبلیغاتی”) او مسئله‌ای در پادشاهی‌ای که “از این دنیا نیست” نمی‌باشد.

مرد کوری که نمی‌تواند خدا را ببیند، باعث می‌شود هر کسی که از او پیروی کند، در چاله بیفتد. خود عیسی این را گفت. اگر در برخی زمینه‌ها نسبت به دنیای نادیدنی کور هستید، ممکن است مثل آدم بعدی نجات یافته باشید، اما از نقش‌های رهبری دست بردارید. البته ادامه دهید و زندگی‌تان و آنچه خدا در شما انجام داده است را - با فروتنی - عرضه کنید. اما تسلیم وسوسه شگفت‌انگیز پذیرفتن دعوت برای “فرادستی” بر برخی امور پیش از موعدتان نشوید. و مسئولیت شخصی بپذیرید که اجازه ندهید کسی حتی در کار ساده‌ای مانند “خدمت به میزها” بدون اینکه “پر از روح‌القدس و حکمت” باشد، فرادست شود. استعداد یا تمایل یا آموزش یا دانش کتاب‌مقدس کافی نیست! استاندارد این است: به وضوح مست از روح‌القدس و تلاش سخت برای رسیدن به کامل‌ترین اندازه قامت و باروری مسیح (افسسیان ۵: ۱۷-۱۸، ۴: ۱۱-۱۴).

مراقب تسلیم شدن به جسم باشید. انسان طبیعی از روی همدردی یا حیله یا ظواهر تصمیم‌گیری می‌کند-- و اکثر چیزهایی که در اطرافمان نام عیسی را به تن دارند را خراب کرده است. اکثر سقوط‌های جنبش‌های مذهبی بزرگ می‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم به این یک نکته بازگردد: اجازه دادن به رهبری (موقعیت‌های قابل رؤیت، “کارکنان”، یا هر کسی که بر هر حوزه‌ای “فرادست” است) که کمتر از این است که پر از روح‌القدس و پر از حکمت باشد.

مردانی به من در بیش از یک شهر یا کشور گفته‌اند که در حالیکه آنها قبول دارند که همه این‌ها حقیقت دارد، “اگر همه کسانیکه لبریز از قدرت خدا، پر از روح القدس نیستند از رهبری کناره‌گیری کنند چه بر سر کلیسا خواهد آمد؟ کسی باقی نخواهد ماند!”

و من به شما همان‌طور که به آنها گفتم می‌گویم: “این نگرانی شما نیست. شما خدا را اطاعت کنید! و بقیه را به او واگذار کنید. 'مگر خداوند خانه را بنا نهد، بنّایان بیهوده زحمت می‌کشند.' بیهوده‌. هرگز پیامدها را در نظر نگیرید در حالیکه کلام خدا را می‌بینید. فقط خدا را اطاعت کنید. این خانه اوست، او می‌تواند با آن کنار بیاید. نافرمانی خدا به منظور انجام خدمتی به او در کلیسایش، بلا می‌آورد.” لطفاً همیشه ادامه دهید “با ایمان راه بروید نه با چشم.”

حالا که می‌دانیم چه نوع مردی باید به عنوان “رهبر” در نظر گرفته شود، آنها چه کار می‌کنند؟ “جلسات کسب و کار”، “جلسات مشاوره”، “بودجه‌بندی”، “مدیریت اداری” و “سخنرانی” خارج از بحث هستند. این‌ها هیچ ارتباطی با کار یک مرد خدا ندارند. یک بررسی سریع کتاب مقدس حقیقت این مسئله را تأیید می‌کند که این‌ها “شرح وظایف” خدا برای هیچ‌یک از مردان یا زنانش نیست. با این‌حال، در نظر بگیرید که سازمان‌های مذهبی امروز بدون این‌ها تا چه حد فلج خواهند شد. هرج و مرج. یا متوقف کامل.

پس مردان و زنان “پر از روح القدس و حکمت” در زندگی روزمره و گردهمایی بره‌های خدا چه شکلی به خود می‌گیرند؟ پاسخ ممکن است کمی مبهم به نظر برسد، اما هر چیز دیگری باعث خواهد شد مصمم‌ها تلاش کنند چیزی را کپی کنند. و باعث خواهد شد ترسوها عقب‌نشینی کنند. انتقادگران، اگر “شرح وظایف” دریافت کنند، همنشینی خود را با خدا و کلیسای او به خطر خواهند انداخت. بنابراین، این واقعاً هیچ فرار از مسئولیتی نیست: وقتی شخصاً این هدایای آسمانی را ملاقات کنید، قطعاً ماهیت واقعی “رهبری” را تشخیص خواهید داد.

در عین حال، می‌توانید با خواندن درباره زندگی‌های پولس، پطرس، استفان، فیلیپ و دیگران ایده خوبی از ماهیت زندگی الهی در مردان و زنان به دست آورید. و آنچه این مردان خدا نوشته‌اند بخوانید تا ببینید یک مرد نزدیک به خدا چگونه می‌نویسد و عمل می‌کند. حکمت. شدت. عمق. سادگی. کمال.

به خداوند درو فریاد کنید تا چنین کارگرانی را بفرستد و برپا دارد!

پس اگر هیچ‌یک از چنین مردانی در خانواده‌ای که در آن هستید وجود نداشته باشد، چه باید بکنیم؟ هرچقدر هم ترسناک و بی‌افتخار به نظر برسد، فقط برادر باشید (متی ۲۳: ۸-١١). مانند اسرائیلی‌ها نباشید که با خواستن پادشاهی “مثل سایر امت‌ها” خدا را رد کردند - و کسی را استخدام کنید یا ترفیع دهید تا رئیس بزرگ و غول معنوی باشد. خدای نکند. با هم نزد خداوند درو فریادبزنید تا کارگرانی بفرستد یا برپا دارد. یا، همان‌طور که خدا هدایت می‌کند، به جایی بروید که بتوانید “برای اعمال خدمت تجهیز شوید” (افسسیان ۴: ۹-١۶ را ببینید). اما هر کاری می‌کنید، نصیحت پی.تی. بارنوم (یا هر کس دیگر) را که اغلب در “کلیسا” گنجانده می‌شود، نادیده نگیرید: “نمایش باید ادامه یابد!” فقط برای دوست داشتن یکدیگر، و دعا و روزه و تمجید خدا، با هم جمع شوید. لطفاً، فقط تسلیم خواست طبیعی برای تشکیل یک نمایش رقابتی، “مثل سایر فرقه‌ها”، نشوید. سلسله مراتب (کسی که مسئول تدریس “کلاس” یا اجرای “برنامه” است) را نابود کنید. این‌ها بر پایه حکمت انسانی به جای کلام خدا هستند. کتاب مقدس خود را بخوانید. این‌ها در آن نیست! بر اساس نوشته یعقوب، چنین “حکمتی” “نامعنوی و از شیطان است.”۷۹

چقدر تازگی بخش و در نهایت مثمرثمر خواهد بود که تلاش‌های بابلی برای ساختن برجی به سوی آسمان را کنار بگذاریم. آه، برای پایان گل و لای و لجن و برنامه‌ها و سیاست‌بازی‌ها. آه! بار دیگر دیدن چهره خود خدا. آمین.

ترانه‌ی یونس

آنان که به بت های بی ارزش می چسبند

لطفی که می تواند از آنشان باشد را از دست می دهند

اما من با یک ترانه ی شکرگزاری

فدای تو خواهم شد

گروه کر:

رستگاری از جانب خداوند می آید

رستگاری از جانب خداوند می آید

رستگاری از جانب خداوند می آید

خداوند، خدای من را ستایش کن!

(تکرار ورس و کر)

وقتی زندگیم در حال افول بود

پروردگارا تو را یاد کردم و

مرا از اعماق قبر بلند کردی

آنچه را که عهد کرده ام به خوبی انجام خواهم داد

(تکرار ورس و کر)

- یونس، تیم

----

•  Chapter 26: Leadership