آیا او واقعا “سر “ کلیساست؟
16/11/2003
“هنگامی که وحی به نفر دومی رسید، بگذارید اولی بنشیند!”
نظام تقریبا جهانی (برای تمام ادیان جهانی، شامل مسیحیت فرهنگی) روحانی/عوام و “نمایش” تعاملی از پیش برنامه ریزی شده، نه در کتاب مقدس، و نه در قلب و ذهن خدا وجود ندارد. عیسی با صراحت و قاطعیت و حتی با نام بردن، علیه نظامی خودفروحته و مملو از سنتها و کسانی که خود را بر قوم خدا برتری میدهند، سخن گفت. به گفته خود عیسی، حتی “دوازده حواری مسیح” باید فقط “برادر میان برادران” در “میان” قدیسان باشند، نه “بالاتر” آنها. خداوند شیوهی رهبری ساموئل را میخواهد، در قلب زندگی، بدون عنوان یا مقام، اما فقط عشق و موهبت، آنهم به مقدار نیاز. در غیر این صورت، طبق اعلام خدا به سموئیل و قومش، با اجازه دادن و تمایل به الگوی “رهبری” از نوع شائول، “خدا را نفی میکنیم”. البته، همه اینها در مقایسه با سنت های مردانی که اکثر آنها در تمام طول عمرشان دچار آلودگی ذهن شده اند، یک فراخوان رادیکال است. اما، تا زمانی که روشهای خود را با کتاب مقدس دوباره ارزیابی نکنیم، تنها میتوانیم به دریافت نتایج نصفه و نیمه ادامه دهیم، همانطور که فرهنگی دینی مدرن همیشه دریافت میکند.
در اینجا ماهیت یک موضوعی است که ما باید دوباره بررسی کنیم: آیا زمان با هم بودن ما “درباره” عیسی است یا “از” عیسی؟ فرمانبرداری و فروتنی و آزادی برای همه مقدسین ایجاد تفاوت می کند! “همه چیز از جانب او و به وسیله او و از سوی اوست!” الگوی انسانساختهی مسیحیت “حضار” و “انسان مقدس” ضررهای عظیم را تضمین میکند.
وقتی که افرادی با خلاقیت و بازی های قدرت خود در سلطه هستند، مسیح راه خود را در شما، از طریق شما، یا آنطور که میپسندد، به شما نمییابد. روش مبتنی بر ترس و یا خودسازانه، برای قشر روحانی پر منفعت است و باعث تکبر میگردد. جای تعجب نیست که وقتی این چیزها به بسیاری از آنها ارائه می شود، زور و خطاب های بسیاری از جانبشان رخ میدهد. این همان سنگی است که سازندگانش آن را نپذیرفتند اما تبدیل به سنگ بنای اصلی شد. “سازندگان” کسانی هستند که چیزی برای از دست دادن دارند. یا حداقل آنها فکر می کنند که چیزی برای از دست دادن دارند، زیرا به اندازه کافی به عیسی یا قوم او اعتماد نکرده اند. با این وجود، کاملاً مسلم است که عیسی چنین سازههای هرمی ساخته دست بشر و همه عناوین مذهبی را که امروزه بسیار رایج هستند را ممنوع کرده است (متی ۲۳ و...). شرم آور و زیان بزرگی است زیرا عطایای او هدر می رود و صدای او شنیده نمی شود. و این درست است، حتی اگر “خطبه” “خوب” یا براساس کتاب مقدس باشد، یا “موسیقی” آن “الهامبخش” باشد. علیرغم “موعظه های خوب” و “موسیقی الهام بخش”، از “آمار” “نتایج” بد مربوط به مسیحیت مدرن دریغ می کنیم. دین مبتنی بر حضور و غیاب و تحت کنترل روحانیت از او نیست، حتی اگر “برای” او باشد. تفاوت در اینجاست که آیا “دروازه های جهنم بر آنها چیره میشوند” یا “مغلوب زندگی روزمره مسیح میشوند”، (اول قرنتیان ۱۲، اعمال رسولان ۲: ۴۲-۴۷، عبرانیان ۳: ۱۲-۱۴). او می خواهد رئیس (سر) کلیسای خود باشد، نه موضوع صحبت کسانی که به نام او گرد آمده اند.
در این مدلی که در مثال زیر مشاهده میکنید، نمونهای از مدلهای مذهبی در مؤسسات و “کلیساهای خانگی”، یک مرد معمولی بهطور رسمی “مسئول آن است که همه چیز باید از نظر او بگذرد. او رسماً شروع میکند، رسماً پایان میدهد، رسماً تدریس میکند یا تعلیمات یا “عبادات” را تعیین میکند. او تصمیم گیری میکند، به سؤالات پاسخ می دهد و “جریان” را کنترل می کند. این متضاد کتاب مقدس است (اول قرنتیان ۱۴: ۲۶) و بسیار کمتر “ثمرده” است. خمیر مایه ای در ظرف، استعدادهای خاموش شده و ربوبیت از دست رفته عیسی در این مدل، تمام ماحصلیست که تضمین شده. همچنین، چنین “روشی” هرگز در کتاب مقدس یافت نمی شود. این باید کاملاً قانع کننده باشد.
پولس در اول قرنتیان ۱۴ به وضوح زمانی را توصیف می کند که “کل کلیسا” با هم هستند. او مشارکت همه قدیسانی که عیسی درون آنها زنده است را، توصیف می کند. مسیحیان، همانطور که چند لحظه قبل در نامه (فصل ۱۲) توضیح داده شد، که هر روز با هم تحت ربوبیت او زندگی می کنند، باید زمانی که تمام افراد کلیسا در یک مکان با هم هستند، همچنان به عنوان کشیش زندگی کنند. همه این فرصت را دارند که هر زمان که افراد کلیسا گرد هم میآیند، به عنوان کاهنان واقعی به عیسی و ریاست فعلی او پاسخ دهند. هیچ مرد یا زن مذهبی سلطهجو یا از پیش تعیین شده ای وجود ندارد که یک سخنرانی یا نمایشی آهنگین و از پیش تمرین شده ارائه کند. این مدل زیر از “وقتی وحی به دومی رسید، بگذارید اولی بنشیند” با تنها تصویر عهد جدید از ریاست عیسی در جلسه ای در “قلمرو کاهنانش” مطابقت دارد. همه موهبتهایی که از بدن مسیح میطراود، می توانند در هر لحظه عمل کنند. خداوند می گوید: “وقتی وحی به دومی رسید، بگذارید اولی بنشیند!”. جایی برای کنترل اینکه چه کسی یا چه اتفاقی ممکن است رخ دهد، برای سخنرانی یا موسیقی، یا سرگرمی یا اهداف کنترلی و از پیش طراحی شده وجود ندارد. در کلیسایی آزادی وجود دارد، که تصور میشود عیسی، به جای یک یادگار تاریخی که باید مورد قدردانی و تکریم و آموزش قرار گیرد، در حال حاضر فعال، درگیر و زنده است. هر آنکه، با داشتن عیسی میسح در قلب خود زندگی میکند، و هرروز در میان مؤمنان فعالیت می کند، مسئولیت دارد که تواناییهای خود را “برای تذهیب بدن” تقدیم کند. تمام وجود عیسی بر بدن او ریخته میشود، بر تمام موهبتهای او - و ممکن است هر موهبتی در هر زمانی مورد نیاز باشد. اگر مرد جوانی در مورد مشکلات در محل کار صحبت کند، یا خواهری اذعان کند که با بچه ها مشکل دارد، ممکن است موهبتهای آموزش، دلگرمی، یا شبانی، یا کمک ها از هر طرف ظاهر شوند، چراکه “وحی به دومی رسید!” این تنها “تصویر” در کتاب مقدس از زمانی است که “کل کلیسا با هم هستند”. و در این “تصویر” به عیسی اجازه داده میشود که رئیس زنده کلیسای خود باشد، نه یک سازمان ساختهشده توسط انسان، که توسط مردان کنترل میشود. هر فردی که توسط مسیح زنده مستقر شده است، باید آزاد باشد تا در پاسخ به آنچه در حال وقوع است، توسط عیسی حرکت داده شده و مورد استفاده قرار گیرد. این به تنهایی “بدنهی مسیحیت” است. پس “جلسات” باید سرریز آنچه باشد که روزانه در زندگی جمعی “خانه به خانه” در مکتب عیسی مسیح اتفاق میافتد. باید جایگاهی برای مسیح وجود داشته باشد که در خانهها و به اصطلاح “جلسات” در همه وقت از طریق مردمان و موهبتهای خود حکومت و رهبری کند. مردان سعی میکنند با به کار بردن “زمان خدمت” - هر چه که هست - این را تقلید کنند، اما خودشان در مسند کنترل باشند. وقتی عیسی میتواند از طریق تمام عطایا و مردم خود زندگی کند، هیچ حیلهای را نپذیرید.
موضوع صحبت ما اینجا، نیت قلبی او از “پادشاهی کاهنان” به همراه عیسی، واقعاً و عملاً به عنوان راس بدن(گروه) اوست. و البته این بحث مربوط به یک نسخه کودکانه و غیر کتاب مقدسی از “ساعت آماتور” و “همه به نوبت” و “ادغام جهل و نظر” یا “هرکس قرار است چیزی بگوید” و “اگر هفته گذشته بیش از ۵ دقیقه صحبت کرده ای این هفته نمی توانی حرف بزنی”، و از این قبیل چرندیات نیست. مسلماً کلیسای او یک “دموکراسی” نیست. کلیسای او باید یک حکومت دینی باشد که در آن مسح و عطایا و اندیشهی فعلی او بر تعاملات ما به شیوهای غافلگیرکننده و همواره متغیر و برنامه ریزی نشده حکومت میکند. در مواقعی (بدون برنامه ریزی) ممکن است یک نفر برای مدت طولانی با صدای بلند به خدا پاسخ دهد. اما اینبار یا دیگر هیچگاه از او چنین انتظار نمیرود.
در اول قرنتیان ۱۴ گفته شده که در مکتب او، هم آزادی و هم اطاعت وجود دارد. اما، به خاطر داشته باشید که پولس همچنین در این فصل به سوء استفادههای احتمالی توسط افرادی که رهبری را نادیده میگیرند، یا به دلیل جاهطلبی یا احساسات یا فقدان خرد از “آزادیشان بهره میجویند، اشاره کرده است. مجدداً، مفهوم کلی “اول قرنتیان ۱۴” شامل فصلهای ۱۰‐۱۳را به یاد داشته باشید، جایی که خواستهی قلبی خدا این است که قوم او به صورت “یکپارچه” زندگی کنند و بدن را تشخیص دهند و هر روز زندگی خود را در هم تنیده کنند، همانطور که دست تا انگشتان و مچ در هم بافته شده. در این مفهوم زندگی مبتنی بر کتاب مقدس در گروه پیروان نیز، می توان از اول قرنتیان ۱۴ اطاعت کرد. “هنگامی که وحی به دومی رسید، بگذارید اولی بنشیند.” هیچ “اجرا” و هیچ “مرد مقدسی” این نمایش را اداره نمیکند. “او دیروز، امروز و برای همیشه همان است!” نمی توان اجازه داد تا ترس، طمع، قدرت و جاه طلبی عده معدودی قوم میراث او را بربایند. عیسی زنده است و زمانی که ما به جای آنکه فقط مراسمی را در روزی مقدس به پا داریم، واقعا بدن او باشیم، از طریق عطایای خود و “آنطور که میخواهد” با ما سخن میگوید.
بله، ممکن است “ناظرانی” وجود داشته باشند که در جهت تسهیل امور خدمت کرده و کمک کنند. و، بله، زمانی برای “ابلاغ” به بی ایمانان در ملاءعام وجود خواهد داشت، همانطور که پولس در موارد خاصی که در کتاب اعمال رسولان ثبت شده انجام داد. با این حال، برخلاف امروز، حتی در زمانهای “اعلان”، “گفتوگو” (کلمه یونانی آنچه در تروآس رخ داد) وجود داشت – نه “تکگویی” بیوقفه. و این نوع شرایط “ابلاغ” به ناباوران در افسس یا آتن، نباید با زمان هایی که “کل کلیسا با هم هستند” اشتباه گرفته شود. (البته، یقیناً ناباوران اغلب هنگامی حضور خواهند داشت که خانواده خدا در کنار هم باشند – اول قرنتیان۱۴) زمانهایی که افراد بدنهی محلی مسیح در یک مکان از حضور درکنار یکدیگر لذت میبرند، به وضوح متفاوت از زمانی است که یک نفر از آنها در حال “موعظه خیابانی” برای جمعی از بیایمانان است. به عنوان یک نمونه، پولس از یک “مکتب” بت پرستی استفاده کرد تا با بی ایمانان درباره عیسی صحبت کند (اعمال رسولان ۱۹: ۸-۱۰)، و کلام خدا را به “همه در منطقهی آسیا” گسترش دهد. این، البته، متفاوت از زمانی است که کلیسا، رستگاران و ساکنان، مانند اول قرنتیان ۱۲-۱۴ یا اعمال رسولان ۲۰ با هم ملاقات می کنند. که در آن پولس تا سپیده دم در یک محیط غیررسمی با خانواده خود به “گفتگو” (همانطور که کلمهی یونانی آن ذکر شد) نشست.
عیسی میخواهد گروه پیروان خود را بهگونهای بسازد که دروازههای جهنم دیگر بر آن غالب نباشند! “اینگونه است که همه مردم خواهند فهمید که شما شاگردان من هستید.” “او میخواهد که ما با هم برای او مسکنی شویم – هر روز، “به هم پیوند خورده و متصل” و “ همگی متحد چون یک نفر برای ایمان مبارزه کنیم”. و در این صمیمیت روزانه “مادر، برادر، خواهر” این کیفیت زندگی که عیسی بهوجود آورد، و سپس به همهی قوم خود رساند، (توسط سرریز زندگیهای کاملاً در هم تنیده “روزانه”، اعمال رسولان ۲: ۴۲-۴۷، اول قرنتیان ۱۲-۱۳) ممکن است توسط روح مسیح در هر زمان معین استفاده شود. واقعاً ساده است :) درست همانطور که وقتی او در بدنی مادی با ما در اینجا بود ، عیسی حق بیان دارد. هنگامی که ما روح او را با برنامه های دست ساز و سلسله مراتب و سلسله مراتب و آداب و سنتها و نمایشها و زندگی مستقل دنیوی خاموش نمی کنیم ، او آزاد است که خود و عطایای خود را ابراز کند ، دقیقاً مانند وقتی که در بدن مادی بود. و همچنین فکر و مسح فعلی او ، چه برای یک لحظه و چه “تا طلوع آفتاب” - این شدت اشتیاق ما است. “وقتی وحی به نفر دوم می رسد ، اجازه دهید نفر اول بنشیند ...!”
با گفتن همه این موارد ، ضروری است که دوباره بگوییم که هیچکدام از اینها واقعاً اهمیت زیادی ندارند اگر کیفیت زندگی روزمره وجود نداشته باشد ، همانطور که در اول قرنتیان ۱۲-۱۳ به عنوان پیش نیاز “فصل۱۴” شرح داده شده است. در حقیقت ، بدون آن زندگی روزمره ، این تا حدودی “خطرناک” است. ما نمی توانیم بدون اینکه چیزی بسیار مهم را از دست بدهیم به سادگی در مورد “جلسات” صحبت کنیم. موضوع بسیار بزرگتر است. این در مورد پویایی زندگی عیسی در قوم او است! و زندگی دنیوی ، قطع شده، و خودمحور توسط مردم مذهبی علت این است که نمایش از پیش تنظیم شده توسط یک مرد مقدس به یک محافظت آشکار از مردهای عجیب ، وحشی و گناهکار تبدیل شده است که از “آزادی” به عنوان سکویی برای جاهطلبیهای خود استفاده می کنند. کیفیت زندگی روزمره ، اول قرنتیان ۱۲-۱۳، پیش نیاز و فرض برای مفهوم ارائه شدهی آزادی در اول قرنتیان ۱۴ است.
ما باید این “تصاویر” قبلی را در با توجه به زمانهایی که مقدسین با هم به عنوان یک کشیش ونه “مخاطب” هستند، با زندگیروزمره آگاهانه (افسسیان ۳: ۱۰، اعمال رسولان ۲: ۴۲-۴۷، اول قرنتیان۱۲، عبرانیان ۳: ۱۲‐١۴) و “صد مادر ، برادر و خواهر” ترکیب کنیم. عیسی گفت برنامه این است. این کیفیت زندگی است که او مردم خود را فراخوانده است تا در کنار هم زندگی کنند که در اینجا تحکیم شوند ، نه در قالب جلسات! او میراث می خواهد ، نه “جلسه” یا “انتقال دانش” یا “آواز احساسی”. دل او بامردان یکپارچه است، لوقا ۹: ۲۳‐۲۷، ۵۷‐۶۲ - مسیحیت واقعی، که “از کوچکترین تا بزرگترین” به روح او ملبس شده باشند.
توجه: همه اینها به طرزی انقلابی سرگرمکننده به نظر میرسد ، اما بدون کتاب یک انقلاب بدون رقص ... انقلابی است که ارزش ندارد! به عنوان یک راهنما ، سرانجام منفجر خواهید شد و با صورت سقوط میکنید. شما نمی توانید بدون داشتن خلوص ، سرگرم شوید.
jesuslifetogether.com/revolution-dancing
نسیم روح
ای نسیم روح
ما به لمس تو نیاز داریم
برای زنده شدن
و بیرون آمدن
از قبر هایمان
ای نسیم روح
نیازمند لطفت هستیم
برای تمرین اطاعت
در ایمانمان
ای نسیم روح
ما به لمس تو نیاز داریم
برای جرقه زدن خاکستر
که بسوراند
دروغ هایی را که
صورت ما را پوشانده
ای نسیم روح
ما به تو متعهدیم
دور می اندازیم
بت هایی را که
میدزدند زندگی را
از رگ های ما
ای نسیم روح، وزیدن بگیر
از میان این درهای باستانی
سراسر این زمین خاک گرفته را
دوباره روشن کن شعله را، آتش را
فوت کن، بدم
به آتش بکش این استخوان ها را
با اشتیاق به نام تو
از زندگی خود، قدرت خود لبریز کن ما را
ای نسیم روح
بالا بیاور چشمانمان را
به یک شکوه روزافزون...
باشد که دنیا
زنده ببیند تو را
ای نسیم روح
همین جا، امروز
ما را به شکل
ارتش خودت بساز
برای هجوم به تمام دروازه های جهنم
ای نسیم روح، وزیدن بگیر
از میان این درهای باستانی
سراسر این زمین خاک گرفته را
دوباره روشن کن شعله را، آتش را
فوت کن، بدم
به آتش بکش این استخوان ها را
با اشتیاق به نام تو
از زندگی خود، قدرت خود لبریز کن ما را
ای عیسی
عشق یگانه ما
ای عیسی
نور زندگی ما
ای عیسی
ای قربانی عالی
ای عیسی
بخشنده زندگی جدید
وزیدن بگیر
از میان این درهای باستانی
سراسر این زمین خاک گرفته را
دوباره روشن کن شعله را، آتش را
فوت کن، بدم
به آتش بکش این استخوان ها را
با اشتیاق به نام تو
از زندگی خود، قدرت خود لبریز کن ما را
وزیدن بگیر
به خانه ببر امروز ما را
با زندگی تو در درون، می گوییم
ما عروس تو شده ایم، دارایی تو
تو… زیبا و واقعی هستی
پادشاه پادشاهان و ارباب اربابان
تاج ها را به زمین می افکنی،
تو مقدس، مقدس، مقدس، مقدس هستی
همیشه
- جرمی