JESUS SE LEIERSKAP

IN DIE BYEENKOMSTE

In ‘n Kerk waar Jesus veronderstel is om deurlopend aktief, betrokke en Lewend te wees—eerder as ’n historiese oorblyfsel wat gewaardeer en aan wie eerbied getoon word en oor wie daar geleer word—is daar Vryheid!

7/5/2008

Nog ‘n ding waarin ons die vrymoedigheid moet neem om te verander, is om byeenkomste te hou, soos wat die Bybel vir ons in 1 Kor. 14, beskryf. “Wanneer julle saamkom, broeders, en die hele gemeente is bymekaar, sorg dan dat alles tot opbou van die Liggaam verloop. Elkeen van julle het ’n onderwysing, ’n lied, ’n openbaring.” As ons op hierdie manier leef, sal selfs die ongelowige op sy aangesig val en uitroep: “God is in julle midde!”

Daar is geen meester, behalwe Jesus nie! “Laat geen mens leier, meester, onderwyser of pastoor genoem word nie. Julle is almal broers.” Julle het almal Jesus en Hy is gelyk in elkeen van ons. Verseker sal daar verskillende vlakke van rypheid wees en sommige gawes is meer “openlik” terwyl ander gawes minder hoorbaar en sigbaar in die openbaar is. Almal is egter beskikbaar en het ‘n geleentheid. Soms het ons die genade van Jesus nodig en soms het ons die leringe van Jesus nodig. Soms het ons die liedere en soms die hulp van Jesus nodig om probleme op te los. Maar dit alles gelykop is Jesus. Gaan lees asseblief 1 Kor.14: 26-40. Niemand is in beheer nie, behalwe Jesus self.

Ons kom bymekaar nadat “ons oorweeg het hoe ons mekaar kan aanspoor tot liefde en goeie werke” (Heb. 10: 24-26). Ons moet daaraan dink en daaroor bid; hoe om ander te kan help as ons bymekaar kom, en elkeen van ons moet verantwoordelikheid neem om ‘n draer te wees van die Woord van God en die Liefde van God. Daar word nie “outomaties” van ‘n “spesiale persoon” verwag om iets te doen nie—behalwe om te luister en te reageer op God, soos enige ander persoon.

As iemand ‘n lering van Jesus bring, en iemand anders ‘n opdrag, of ‘n lied, of ‘n openbaring; as hierdie broer of suster iets deel wat Jesus hom/haar gewys het en ‘n openbaring kom deur ‘n tweede persoon, moet die eerste een “sit” – as ons wel op God se opdrag reageer, eerder as volgens menslike tradisies. Die Bybel het nog altyd verklaar: “Wanneer ‘n openbaring deur ‘n tweede persoon kom, MOET DIE EERSTE EEN GAAN SIT!” Dit is wat in 1 Kor. 14:30 geskryf staan. Dit is glad nie gewild by hulle wat daarvan hou om “eerste te wees” en in beheer te wees en gesien te word as die “mees geestelike” en dan die geld van die Heiliges neem nie. Ons het ‘n las van tradisies ge-erf van die rooms katolieke en van ons “protestante” en “sektariese” en heidense voorvaders. Die “priester” of “pastoor” of seremoniemeester of uitvoerende hoof is heel voor, en hy spreek tot die “minderwaardige” leke—al die arm mense, die hele gehoor—hulle wat net sit en luister. Dit is waarskynlik die gewoonte en die “leerstelling” wat Jesus gehaat het—dié van die Nikolaete (vertaal as dié wat “Sy mense verower”). GOD het egter gesê, dit moet nou verander, ter wille van Homself en ons.

Gesien vanuit ‘n praktiese standpunt, wil ek aan julle voorstel, indien ons regtig die gawes wat in elkeen van ons is, wil respekteer, dan het ons nodig om baie dinge te verander. So eenvoudig soos wat dit mag klink, is een van dié dinge hoe ons sit as ons bymekaar kom. Toe Jesus op die aarde was, het Hy ‘n kring van mense om Hom gehad. “Aan hulle wat in die kring romdom Hom gesit het—hulle is My moeders, broers en susters” (Mark. 3). Om in ‘n kring rondom Hom te sit, is dit nie die mees natuurlike ding om te doen, as ons bymekaar kom om van HOM te hoor en nie iemand met beperkte gawes nie? Dit mag baie eenvoudig vir julle klink en dalk nie eers belangrik nie, maar ek verseker julle, dit is! Ek het gehoor dat die woorde “pulpit” en “flesh” dieselfde uitgespreek word in die Franse taal!

Wanneer ons met ons gesigte na voor sit, dan is al ons aandag op een persoon gevestig. Ons is nou nie langer gelykvormiges onder mekaar nie. Ek is nou ondergeskik aan wie ook al voor my staan as my meester, of die aanbieder of die “verkeerskonstabel” of die deskundige wat die “klas” of “diens” aanbied. Wanneer ons die stoele in rye , in plaas van in ’n kring romdom Jesus sit, is dit soos om ‘n soeklig op een persoon te laat val. Al die ander is net ‘n deel van die gehoor en een enkele man is die aantrekkingskrag. Dit is baie verkeerd, omdat daar baie gawes onder ons is en hulle is almal deel van Jesus. As ons almal laat sit, sodat hulle vorentoe kyk, verhoog ons net een gawe. Hoe trots moet ‘n man dan nie wees om altyd toe te laat dat hy in die “ereplek” en die kalklig is nie!

In die boafgebeelde model, tipies van die godsdienstige modelle in institusies en “huiskerke”, is daar die een of ander blote man wat amptelik “in beheer” is, deur wie alles moet gaan. Hy open amptelik, hy sluit amptelik en leer amptelik die hoorders of ”bepaal” amptelik die leringe en “aanbidding”. Hy neem die besluite, beantwoord die vrae en kontroleer die “vloei.” Dit is nie volgens die Bybel (1 Kor. 14:26) nie, en dra geen vrug nie. Suurdeeg in die baksel, onderdrukte gawes, en as Jesus Sy Heerskappy verloor het, is alles behalwe gewaarborg in hierdie model. Ook sal ons hierdie “metode” nie in die Bybel vind nie. Dit behoort ons te oortuig.

Die algemene (in omtrent alle wêreld godsdienste, “kulturele christenskap” ingesluit) geestelik/leke-stand stelsel en ‘n vooralfbeplande, interaktiewe “show” is nie in die Bybel nie, ook nie in God se Hart en Gedagtes nie. Jesus het duidelik en kragtig gespreek en selfs reguit gepraat teen die stelsel wat vol tradisies en huurlinge is en hulle wat hulself verhef bokant God se mense. Selfs die twaalf Apostels van die Here, was net “broers onder mekaar” in die “midde” van die Heiliges en nie “oor” hulle nie, volgens Jesus self. God se begeerte is leierskap soos Samuel s’n, midde in die lewe, sonder ‘n titel of posisie, net met die nodige liefde en gawe. As dit nie so is nie, “verwerp ons God” deur ’n Saul-tipe leierskap toe te laat en te begeer, volgens God se verklaring aan Samuel en aan Sy mense. Natuurlik is dit alles ‘n radikale roeping in vergelyking met die tradisies van mense wie se gedagtes hul hele leeftyd deur besoedel is. Maar totdat ons weer ons lewe ge-evalueer het volgens die Skrif, kan ons net aanhou om lou-warm, “suurdeeg gevulde” resultate te kry, soos dit altyd in die geval van moderne, kulturele godsdiens is.

Die volgende is die kern van ‘n saak wat ons sal moet oorweeg: Is ons tye saam “rondom” Jesus, of VAN Jesus? Gehoorsaamheid en nederigheid en vryheid vir ALLE Heiliges maak die hele verskil! ”Van Hom en deur Hom en tot Hom is ALLE dinge!” Die mensgemaakte model van “bywoning” en “heilige man”-christelikheid, waarborg ONTSAGLIKE verlies. Jesus kan NIE doen soos HY WIL in jou of deur jou of tot jou, soos wat HY graag wil, terwyl mens in beheer is, met hul eie “kreatiwiteit” en kragvertonings nie. Die uit vrees-gebaseerde of self-bevorderings wyse, is finansiëel winsgewend en ego-opheffend vir die geestelike stand. Geen wonder daar word soveel energie vrygestel en name genoem, wanneer hierdie dinge aan so baie van hulle gebied word nie. Dit is die “Steen wat die BOUERS verwerp het wat ‘n Hoeksteen geword het”. Die “bouers” is die mense wat iets het om te verloor. Of ten minste DINK hulle, hulle het iets om te verloor, omdat hulle nie Jesus of Sy mense voldoende vertrou het nie.

Nieteenstaande, is dit absoluut seker dat Jesus sulke mensgemaakte piramide strukture (Matt. 23 ens) en ALLE godsdienstige titels, wat vandag so algemeen is, verbied het. Dit is ‘n skande en groot verlies, omdat Sy gawes vermors word en die mense hoor nie Sy stem nie. En dit is waar, selfs al was die “diens” “goed” en “volgens Skrif’, of die “musiek” “inspirerend”. Ons sal julle die “statistieke” spaar van die slegte “vrug” in verband met moderne christenskap, ten spyte van “goeie dienste” en “inspirerende musiek”. Die byeenkoms-gebaseerde, geestelik-beheerde godsdiens, is nie van Hom nie, selfs al is dit “vir” Hom. Dít maak die verskil, of “die poorte van hel sal oorheers” en of hulle deur Sy daaglikse Lewe OORKOM word (1 Kor. 12; Hand. 2:42-47; Heb. 3,12-14). Hy wil graag die HOOF wees van Sy Kerk, nie net die onderwerp van bespreking van dié wat in Sy Naam bymekaar kom nie.

So, wat sal gebeur as al die gawes ‘n gelyke plek het? Miskien is daar ‘n persoon wat die gawe van ‘n herder het wat in die kring sit. Iemand met die gawe van lering sit miskien hier en iemand met die gawe van meegevoel sit daar. Die gawe van “te help” sit miskien hierso en iemand met ‘n gawe van profesie sit dalk daarso. Al die gawes het ‘n gelyke plek, omdat hul almal Jesus is!

Soos ons reeds bepreek het, beskryf Paulus in 1 Kor. 14 baie duidelik ’n tyd wanneer “die hele Kerk” bymekaar is. Hy beskryf die betrokkenheid van al die Heiliges in wie Jesus leef. Christene, soos dit voorheen beskryf is in die brief (hoofstuk 12), wat daagliks met mekaar leef onder die heerskappy van die Here Jesus, behoort voort te gaan om te lewe soos Priesters, as die Kerk in een plek bymekaar kom. Almal het die geleentheid om te reageer op Jesus en Sy huidige Leierskap, soos ware Priesters, wanneer ookal die Kerk bymekaar is. Daar moet geen voorafbespreekte of dominerende godsdienstige man of vrou wees met ‘n vooraf-gerepeteerde, “ingemaakte” preek of lied-vertoning nie. Hierdie model van “wanneer ‘n openbaring deur ‘n tweede persoon kom, laat die eerste een STILBLY” is in lyn met die ENIGSTE voorbeeld in die Nuwe Testament van die Hoofwees van Jesus in ‘n byeenkoms van Sy “Koninkryk van Priesters”. Al die gawes wat uitgestort word op die Liggaam van Christus, die Kerk, kan ENIGE oomblik FUNKSIONEER. Die Here het gesê: “Wanneer ‘n openbaring deur die tweede persoon kom, laat die eerste persoon stilbly”. Daar is geen plek vir ‘n persoon om beheer te hê oor wie of wat mag gebeur nie, deur dit vooraf te choreografeer vir musikale-, vermaaklikheids—of kontroleer-doeleindes nie.

In ‘n Kerk waar Jesus veronderstel is om deurlopend aktief, betrokke en Lewend te wees—eerder as ’n historiese oorblyfsel wat gewaardeer en aan wie eerbied getoon word en oor wie daar geleer word—is daar Vryheid! Elkeen, in wie Yeshua lewe en daagliks funksioneer as sodanig onder die Gelowiges, het ‘n verantwoordelikheid om hul Gawes aan te bied in die “Opbouing van die Liggaam”. ALLES wat Jesus is, is uitgestort op Sy Liggaam in AL Sy Gawes—en enige gawe mag op enige gegewe tyd nodig wees. As ‘n jong persoon noem, dat hy moeilikheid het in sy werksplek, of een van die susters erken dat sy moeilikheid ondervind met die kinders, kan die Gawes van Onderwysing, of Aanmoediging, of die Herder, of die Helper in werking tree, soos wat “Openbaring na ’n tweede toe kom”. Dit is die enigste “Prentjie” van ‘n tyd wanneer die “hele Kerk bymekaar is” in die Bybel. In hierdie “prentjie” word Jesus toegelaat om die LEWENDE Hoof van Sy eie Kerk te wees, eerder as ‘n mensgemaakte organisasie, wat deur blote mense beheer word.

Elke persoon, by wie die Lewende Christus inwoon, moet Vry wees om te beweeg en gebruik te word deur Jesus in antwoord op wat huidiglik besig is om te gebeur. DIT alleen is die Liggaam van Christus. “Byeenkomste” moet dan net die oorvloei wees van wat alreeds besig is om elke dag te gebeur in daaglikse “van huis tot huis” Bymekaar-lewe in Jesus. Daar moet ‘n plek wees waar JESUS kan regeer en lei deur Sy MENSE en Sy GAWES, TE ALLE TYE, in huise asook sogenaamde “byeenkomste”. Mense sal probeer om dit na te boots met sogenaamde “bedienings tye”, maar eintlik bly hul nog self in beheer. Moenie enige namaaksel aanvaar nie: laat JESUS in plaas daarvan deur al Sy Gawes en Mense leef.

Sy begeerte van ‘n “Koninkryk van Priesters”—met Jesus as die ware hoof van Sy Liggaam—is hier ons onderwerp. En natuurlik gaan hierdie bespreking nie omtrent die een of ander kinderlike of onbybelse lering of “amateur uurtjie” en elkeen kry ‘n “kans om te praat” en ‘n opinie te gee” of elkeen is “veronderstel om iets te sê” nie,en. “as jy verlede week langer as vyf minute gepraat het, kan jy nie hierdie week weer praat nie”. Nee, Sy Kerk is verseker nie ‘n “demokrasie” nie. Sy Kerk is veronderstel om ‘n Teokrasie te wees, waar die SALWING en GAWES en Sy HUIDIGE GEDAGTE beheer neem oor interaksies in verrassende en altyd veranderende, onbeplande wyses. Partykeer (onbeplan) mag ‘n persoon dalk vir ‘n lang tydperk op God se leiding reageer op ‘n luide manier. Maar dit word nooit van hom “verwag” om dit altyd te doen nie.

Dit gaan hier egter nie om “’n verpligting tot spontaniteit” nie (alhoewel Jesus in Matt. 10:20 ’n hoë waarde geplaas het daarop om die Vader te vertrou, dat Hy sal voorsien uit die oorloop, eerder as iets vooraf deurdenk EN ingemaak (let op die woord “en” :) ). Met “ingemaak” bedoel ek “iets wat nie op ’n LEWENDE God antwoord nie.” Nogtans, in die konteks van Heb. 10:25 – is daar Heb.10:24! “OORWEEG” hoe om mekaar aan te spoor wanneer al die Heiliges bymekaar is. In 1 Kor. 14 is dit duidelik dat almal’n lied of ’n woord van instruksie bereid het, uit die oorloop van hulle harte en lewens. Almal is buigsaam genoeg om “aan te pas” by wat HUIDIGLIK gebeur, wanneer die Heiliges bymekaar is en dinge Gebeur, in beide die “wanneer” iets gesê moet word en die presiese inhoud van wat gesê moet word. So, voorbereiding is ’n GOEIE ding, terwyl die buigsaamheid van ‘wat’ of ‘wanneer’ of ‘wie’ of ‘moet iets gesê word?’ bevelend is, as Jesus Hoof is. Wanneer die Heiliges bymekaar is, moet hulle BUIGSAAM wees, eerder as ’n bevelende “spontaniteit.” Of dit Donderdag of Vrydag of enige ander tyd is, in ’n sitkamer of in ‘n groot stadium, of die tyd vyf dae van te vore of 20 minute vooraf beplan was, as ons in die LEWE voorberei is, IS die realiteit van wat Jesus wil sê of doen ons primêre voorbereiding vir ENIGE tyd wat ons met ander Heiliges bymekaar is, of dit op ’n tennis—of ‘n basketbalbaan is, of gedurende ’n kriekettoets. :) En dit is ook waar vir wanneer al die Heiliges ’n klein “waarskuwingtjie” gehad het dat hulle bymekaar gaan kom. So! Dit gaan nie so veel om “spontaniteit” as ’n OORLOOP” van wat God in ons doen, eerder as om“’n les voor te berei” sodat ons dit kan “deel” nie. Noudat ons in “oorloop-modus” is, kan ons beslis ’n paar gedagtes en Skrifplekke neerskryf, as dit ons help om “duidelik te proklameer soos wat ons behoort” (soos Paulus gesê het). Maar, om “’n boodskap voor te berei om dit te deel” (veral as ONS die persoon is van wie daar verwag word om dit te doen, en daardeur die Priesters van hulle verantwoordelikheid en geleentheid beroof) is fundamenteel (en in motief) anders as “voorbereide lewens” en “iets deel wat Hy REGTIG in ons doen”, wanneer ons uitgedaag word deur WERKLIKE situasies wat ontstaan wanneer ons bymekaar is, in ’n sitkamer of in die tuin of saam gedurende inkopies met van die Heiliges. Maak dit sin? As julle bymekaar kom omdat ’n spesifieke persoon iets spesifiek het waaroor hy met almal wil praat, dan is dit nie ‘n probleem nie, solank dit buigsaam in onderwerp, “timing” en verandering van rigting bly – in antwoord op dit waarmee Jesus julle op daardie Tydstip mee wil verras. :)

Daar is vryheid en gehoorsaamheid in Sy manier van doen soos in 1 Kor.14.Onthou egter, dat Paulus ook moontlike misbruike aanspreek in hierdie hoofstuk, aangesien mense leierskap ignoreer en deur die “vryheid” wat hul besit, kanse vat, óf deur hul ambisies of emosies, óf deur die tekortkominge van wysheid. Daar moet onthou word dat die totale konteks van 1 Kor. 14, ook hoofstukke 10 tot 13 insluit, waar dit God se Hart is, dat Sy mense as ”een Brood” leef, die Liggaam kan onderskei en DAAGLIKS hulle in-eengestrengelde lewens uitleef, net soos die hand met die vingers en gewrig in een gestrengel is. In hierdie konteks van Bybelse LEWE in die Kerk, kan 1 Kor. 14 ook gehoorsaam word. “As die openbaring deur ‘n tweede persoon kom, laat die eerste een SWYG.” Geen “vertoon” en “heilige persoon”, wat die vertoning lei nie. “Hy is dieselfde, gister, vandag en vir ewig!” Vrees, hebsug, krag en ambisie van ‘n paar mense mag nie Sy mense beroof van hul Erfenis nie. Jesus LEWE en Hy werk en SPREEK deur Sy Gawes “soos Hy wil”, as ons waarlik Sy Liggaam is, eerder as om seremonies te hou op ‘n “heilige dag”.

Ja, daar mag “opsieners” wees wat dien en hulp vergemaklik. En ja, daar sal tye wees vir “proklamasies” aan on-Gelowiges in die openbaar, soos wat Paulus in sekere omstandighede gedoen het, soos opgeteken in die boek van Handelinge. Tog, nie soos vandag nie, selfs in die tye van “verkondigings”, was daar “tweegesprekke/dialoog” (die Griekse woord van wat in Troas gebeur het)—nie ’n ononderbreekbare “alleenspraak/monoloog” nie. Hierdie verkondiging-tipe van situasie met die ongelowiges in Efese of Athene moet nie verwar word met die tye wanneer die “hele Kerk bymekaar” was nie. (Daar sal egter defnitief baie keerl on-Gelowiges teenwoordig wees, wanneer die Familie van God bymekaar is—1 Kor. 14.) Tye wanneer die plaaslike Liggaam van Christus mekaar geniet, wanneer hulle bymekaar is, is baie duidelik anders as wanneer ’n mens “op die straat preek” teenoor ’n versamelde massa van on-Gelowiges. Paulus het byvoorbeelds ‘n heidense “skool” as doel gebruik om met die ongelowiges te praat oor Jesus (Hand. 19:8-10), Sy Woord te versprei aan “elkeen in die Provinsie van Asie”. Dit is natuurlik verskillend van wanneer die Kerk, die Verlostes, bymekaar kom, soos in 1 Kor. 12-14 of Hand. 20, waar Paulus ‘n “tweegesprek/dialoog” (soos in die Grieks genoem) met sy Familie tot vroeg-oggend in ‘n informele omgewing gehad het.

Jesus begeer om Sy Kerk só te bou, dat die poorte van hel nie langer daaroor heers nie! “DIT is HOE almal sal weet dat julle MY Dissipels is”. Hy wil graag hê dat ONS almal saam ‘n woonplek vir Hom sal wees—daagliks, ineengestrengel, “saamgevoeg” en om saam te “stry soos Een Man in die Geloof.” En DAN, in hierdie daaglikse intimiteit van ‘n “moeder, broer suster” kwaliteit lewe, wat deur Jesus self voorgeskryf is, sal al Sy Mense (vanaf die oorvloei van “daaglikse” totale ineengestrengelde lewens, volgens Hand. 2:42-47, 1 Kor. 12-13) deur die Heilige Gees van God gebruik KAN word, te enige tyd. Dit is eintlik baie eenvoudig. :) NET soos wat Hy hier saam met ons in ‘n fisiese liggaam gelewe het, het JESUS nog steeds die “sê”. As ons Sy Heilige Gees nie stuit met menslike planne en kerkvoogde en hirargieë en godsdiensplanne en tradisies en “showman-skap” en onafhanklike wêreldse leefwyses nie, dan is Hy vry om Homself en Sy Gawes uit te druk en uit te leef, net soos wat Hy gedoen het toe Hy in Sy fisiese liggaam was. Sy huidige Gedagte en Salwing, of dit vir ‘n oomblik was of “heelnag deur”, moet ook ons passie wees. “En as ‘n openbaring deur ‘n tweede persoon kom, moet die eerste een swyg”.